ஓம்நமசிவய!

மருப்பையொரு கைக்கொண்டு நாரையூர் மன்னும்
பொருப்பையடி போற்றத் துணிந்தால் - நெருப்பை
அருந்த எண்ணுகின்ற எறும்பன்றே அவரை
வருத்த எண்ணுகின்ற மலம்!

#*#*#*#*#

21.வாழை இலையில் சாப்பாடு ஏன்!

வாழை இலையில் சாப்பிடுவது இனிமையானது. வீட்டில் இலை போட்டு சாப்பாடு பரிமாறினால், அது வரை என் தட்டில் சாப்பாடு என்று சொன்ன குழந்தைகள் எனக்கும் இலை என அடம் பிடிக்கும். இது இலையின் கவர்ச்சி. இலையின் பசுமை அதன் வளமை சாதாரணமாக உணவு அருந்துதலை விட கூடுதலாக சப்பிட வைக்கும் தன்மையுடையது. மாப்பிள்ளைக்கும் விருந்தினருக்கும் தலைவாலை இலை போட்டுத்தான் பரிமாறுவார்கள். அதிலும் இலையின் தலைப் பகுதி உணவு அருந்துபவரின் இடப்பக்கம் இருக்குமாறு போட்டு பரிமாறுவார்கள். விருதிந்தினராக வந்தர்களுக்கும் மரியாதைக்கு உரியவர்களுக்கும் எச்சில் தட்டில் இல்லாமல் இலையில் உணவு பரிமாறுவது ஓர் சம்பிரதாயம்.

இலையில் உணவின் சுவைக்கு பற்றாக்குறை ஏற்பட்டால் அதற்கு ஈடுகட்டத் தேவையான உப்பை இலையில் ஓர் ஓரத்தில் மற்ற உணவுப் பொருட்கள் அதனுடன் கலக்காத வகையில் வைக்க வேண்டும். எல்லாம் பரிமாறும் வரை சில நிமிடங்கள் பொறுமையுடன் இருக்கின்ற நிதானத்தை பூடகமாகச் சொல்லிவைத்தனர். உணவு வகைகளின் சூட்டில் இலையின் மேற்புறம் மாற்றமடைந்து கருத்து விடும். ஒன்று அதிகச் சூட்டை இலை வாங்கிக் கொள்ளும். இராண்டாவது ஏற்படும் இராசயன மாற்றம் உடலுக்கு நல்லது. அதனால்தான் அந்தச் சூடு குறைந்து இராசயன மாற்றம் நிகழும் வரை சில நொடிகள் பொறுமையைக் கடைப் பிடித்து எல்லா உணவு வகைகளும் பரிமாறும் வரை உண்ண ஆரம்பிக்காதிருக்க முறைப்படுத்தினர். முதல் பரிமாறுதலில் சாதம் பின் பறுப்பு பின் நெய் என நெய்யை எல்லா பதார்த்தங்களும் பரிமாறிய பின் குழம்பு, ராசம் ஊற்றினர். பாயசத்திற்குப்பின்னரே மோர் என முறைப்படுத்தினர். தற்காலத்தில் அவசரகதியில் எல்லாம் மாறுபட்டிருக்கின்றது. பாயசத்தை ஓர் கப்பில் ஊற்றி விடுகின்றனர். பாயசம் இலையில் ஊற்றி சாப்பிட வேண்டும். அதன் சுவையே தனி. அதுவே முறை.

பருப்புக்கு ஒரு முறையும், சாம்பருக்கும் வத்தக் குழம்பிற்கு, ரசத்திற்கு தயிர்/மோருக்கு என ஒவ்வொன்றிற்கும் ஒரு முறையும் சாதம் கேட்டு சாப்பிடுபவர்கள் இலையின் மறுபாதியில் இருக்கும் கூட்டு பெரியல் வேண்டுமென்று கேட்பதில்லை. கொஞ்சம் கூட்டு கொஞ்சம் பொறியல் என சாப்பிட்டுவிட்டு சாதத்திற்கு அதிக முக்யத்துவம் கொடுக்கின்றார்கள்.

சாப்பாடு பிரமாதம் என மூக்கு முட்ட சாப்பிட்டு பின் உண்ட களைப்பு. தொண்டனுக்கும் உண்டு என இடம்தேடி ஒரு குட்டித் தூக்கம் போடுவர். சாப்பிட்ட உடன் உறங்குவது தவறு. பசி எடுக்கும் அளவிற்கு உழைத்துப் பசிஎடுத்தபின் சாப்பிடவேண்டும். பசிக்கிறது என்பதால் சாப்பிட்டு அப்படிச் சாப்பிடுவதாலேயே களைப்பு ஏற்பட்டு அந்தக்களைப்பு நீங்க தூங்கக் கூடாது.

அப்படிக் களைப்பு ஏற்படும் அளவிற்கு உணவு அருந்ததல், நமக்கு நாமே கம்பளம் விரித்து நோயை வரவழைத்துக் கொள்கின்றோம் என்று அர்த்தம். உண்மையில் யாரும் அப்படி தெரிந்து நோய்வர ஆசைப்படுவதில்லை. ‘தீதும் நன்றும் பிறர் தர வரா’- அதாவது ஒருவனுக்கு தீமையும் நல்லவையும் பிறரால் வருவதில்லை. பசிக்கும்போது புசித்து, பசி கொஞ்சம் இருக்கும்முன் சாப்பிடுவதை நிறுத்தி விட வேண்டும்.

வயிறு புடைக்கச் சாப்பிட்டு ஒரு பத்தடி நடந்தால் மேல் மூச்சு, கீழ் மூச்சு வாங்க மூச்சுவிட மூச்சுக்காற்று சற்று சிரமப்படும். முதுகில் மூட்டையைச் சுமந்து செல்லும்போது எவ்வளவு சிரமம் ஏற்படுகின்றதோ அதே அளவு சிரமம் வயிற்றுக்குள் அளவு கடந்து உணவை அடைத்துக் கொண்டு நடந்தாலும் அதே நிலைதான்.
எல்லோருக்கும் உணவில் கட்டுப்பாடு தேவை. அப்போதுதான் உடல் ஆரோக்கியமாக இருக்கும். நினைத்ததை நினைத்தபோது சாப்பிடும் பழக்கத்தை நிறுத்தி தேவைபடும் போது அளவுடன் சத்தான உணவு வகைகளை சப்பிடப் பழகிக்கொள்ளுங்கள். தேவையான சத்துக்கள் காய்கறிகளிலும் கீரை வகைகளிலும் நிறைய இருக்கும்போது அதைத் தவிர்த்து வேறுவகை உணவிற்கு மாறிவிடுகின்றனர்.

சாப்பிட்ட பின் இலையை பக்கத்திலிருப்பவர் எப்படி மூடிகின்றார் என்பதைப் பார்த்து மூடும் பழக்கத்திற்கு நாம் தள்ளப்பட்டுவிட்டோம். இதே நிலையில் பக்கத்து இலைக்காரறும் இருந்தால் என்ன ஆவது. நம் பழக்க வழக்க வரைமுறைகளை கலாச்சாரத்தை நாம் தெரிந்திருக்க வேண்டாமா! சாப்பிட்ட பின் இலையை முன்னிருந்து நம்மை நோக்கி மூடவேண்டும்.

#*#*#*#*#

 

ஓம்நமசிவய!

மொழியின் மறைமுதலே, முந்நயனத் தேறே
கழியவரும் பொருளே, கண்ணே - செழிய
கலாலயனே, எங்கள் கணபதியே, நின்னை
அலாலயனே, சூழாதென் அன்பு!

#*#*#*#*#

 

20.உணவு: எவற்றை உண்ணக்கூடாது!

 

நோய் வந்தால் உடன் மருத்துவரை அணுகி தக்க வைத்தியம் செய்தல் வேண்டும். அத்துடன் மீண்டும் நோய் வராமல் பார்த்துக்கொள்வது அவசியம்.

பொதுவாக சாப்பிடும்போது பாதியில் எழுந்திருக்கக்கூடாது. அப்படி எழுந்திருந்தால் திரும்பி வந்து விட்டுப்போன அன்னத்தை சப்பிடக்கூடாது. அளவுக்கு அதிகமாக உண்ணுவதே உடல் நலிவுற்று நிறைய நோய்கள் உண்டாக காராணமாகிறது. அஜீர்ணம் ஏற்பட்டால் அது பூஜைகள், ஹோமம், தர்ப்பணம், தானம், தவம், குளியல் முதலியவற்றை சரிவர செய்வதில் தடைகள் ஏற்பட்டு தினசரி வேலைகளையும் பாதிக்கும். இதனால் அந்த ஆத்மாவின் பவித்ரம் அதாவது தூய்மை கெட்டுவிடும்.

நிலையில்லாத உடலையும் காசு பணத்தையும் நிலையாக எண்ணி தீயதை செய்யும் உணவுகளை உண்ணாதீர்கள். கண்டதை உண்டு கெட்டுப் போகதீர்கள். எண்சான் உடம்பிற்கு வயிறே பிரதானம். அந்த ஒரு சாண் கெட்டு விட்டால் அதிலிருந்து தோன்றும் நோய்களின் உபாதைகள் தாங்க முடியாதவை. உடம்பிற்கு ஊண் கொடுக்கும் அந்த கேந்திரத்தை பேணிக் காப்பது உயிருள்ளவரை அவசியமான ஒன்றாகும். அதை மனதில் கொண்டு கிண்டல் கேலியின்றி ஏன் சொல்லப்பட்டது என்பதைப் புரிந்து தெரிந்து உடல் நலம் காண முயலுங்கள் ஆத்மாக்களே!

ஒரு குழந்தைக்கு நீங்கள் சொல்வது போல் இதைப் படிக்கும்போது நீங்களும் குழந்தை மனப்பான்மையுடனிருந்து படித்து மனதில் பதியவைத்து செயல்பட்டால் அது உங்கள் வாழ்நாள் முழுவதிற்கும் மிகுந்த பயனைத் தருபவையாக அமையும். கூடுமானவரை சாத்வீகமான உணவையே உண்ணுங்கள்.

சிறிதுநாள் உங்கள் விருப்பப்படி நினைத்தபோது கண்டவையெல்லாம் சாப்பிட்டு வயிற்றையும் குடலையும் கெடுத்துக் கொண்டபின் மருத்துவர் சொன்னார், இதை விட்டு விட்டேன் என்று உங்களை நீங்களே புகழ்ந்து கொள்வதில் என்ன பிரயோஜனம்.

உடம்பின் ஆரோக்கியம் உங்கள் வயிறு மற்றும் குடலைப் பொறுத்தது ஆகும் என்பதை உணர்வீர். எப்போதும் சாத்வீக உணவை உண்ணுவதையே வழக்கமாக கொள்ளுங்கள். மணம், வாசம் கண்டு ஏமாறாதீர்கள். அவைகள் தீமை பயக்கக்கூடியவை.

ஆறுமாதம் கட்டாயமாக மருத்துவ மணையில் படுக்க வேண்டிய நிலை வந்தபின் தன்னுடைய பழக்க வழக்கங்களை சீர்படுத்திக் கொள்ளாததன் நிலைமை புரிகின்றது. சில பழக்க வழக்கங்களுக்கு அடிமையானவர்களால் அப்போதுகூட அவைகளை விட்டுவிட முடியாமல் கஷ்டப்படுகின்றனர். போகிற உயிர் போகட்டும். அனுபவித்துவிட்டு இறக்கிறேன் எனப் புலம்புவர். எதை அனுபவித்து விட்டு என்பதை புரிந்து கொள்ளுங்கள். துன்பத்தையா! அதை நீக்கி இன்பத்தை அனுபவிக்க முயலுங்கள்.

மனத்தின் துன்பத்தை நீங்களாகவே நீக்கிக் கொள்ள முடியும். உடல் துன்பத்தை நீக்க மருத்துவரின் உதவி வேண்டும். அவர் சிறந்தவரா. இவரிடம் போய் பார்த்தால் என்ன என மருத்துவர்களை நாடி உங்கள் பயணம் தொடர்கதையாக இருக்க வேண்டுமா!

நீங்கள் செய்த தவறுகளுக்கு அனுபவிக்கின்றீர்கள்! சரி என விட்டு விட முடியுமா!. உங்களைச் சார்ந்தவர்களின் உடலை வருத்தி முகத்தில் சோகத்தின் நிழல் படர வைத்து உங்களுக்காக கஷ்டப்படும் உங்கள் உறவுகளை நினையுங்கள். சொந்தங்களை சோகத்தில் ஆழ்த்தும் உங்களின் செயல்பாடுகள் எவ்வாறு சரியாயிருக்கும்.

பிற்கால உடல் துன்பங்களிருந்து விடுபட சிறுவயது முதலே உடலைப் பேணுவது முறையாக இருக்க வேண்டும். இளம் பருவத்தில் வரும் மனக்கவலை ஒன்றுமில்லை. பெற்றவர்கள் பெரியவர்கள் அவர்கள் தேவைகளை கவனிப்பர். ‘தொட்டில் பழக்கம் சுடுகாடு மட்டும்’, ‘ஐந்தில் வளையாதது ஐம்பதில் வளையாது’, என்றும் மொழிக் கூற்றுகள் உண்டு. முதுமையில் ஏற்படும் சிக்கல்களிலிருந்து தன்னையும் தன்னைச் சார்ந்தவர்களையும் பேணிப் பாதுகாத்து ஆனந்தமான சூழலை தன்னைச் சுற்றி உருவாக்க வேண்டிய பொருப்பில் இருப்பதால் ஒவ்வொரு ஆன்மாவும் தனது இளம் பருவத்தேயிருந்து உடலை பேணுதல் அவசியமாகின்றது.

உரோமம், பூச்சி, புழுதி, அசுத்த மனிதன், கொடியவர்கள் கண் பட்ட உணவு, தீய்ந்துபோன உணவு, உடை, எச்சில், தும்மல் ஆகின பட்ட உணவு, நாய் போன்ற விலங்கினங்கள் வாய் வைத்த சோறு ஆகியவற்ற உண்ணக்கூடாது. மிகுந்த கோபமும் மூர்கத்தனம் கொண்டவர்கள், நோயால் பீடிக்கப் பட்டவர்கள், திருடர்கள், செய்நன்றி மறந்தவர்கள் ஆகியோர் சமைத்த உணவையும் சாப்பிடக்கூடாது.

மனிதர்கள், பசுக்கள் முகர்ந்த உணவு, ரோகிகள் தொட்டது, ஈ, புழு, நூல், முடி, நகம் போன்றவை இருந்த உணவு அன்போடு பறிமாறப்படாத உணவு, சந்நியாசியிடம் பெற்றது, சந்நியாசி பாத்திரத்தில் பட்டது, மனிதர், எலி, கோழி, காக்கை, பூனை ஆகியவற்றின் வாய் பட்டது ஆகிய உணவுகளையும் உண்ணக்கூடாது.
பிறரின் பித்ருக்களுக்கு படைத்த உணவை சாப்பிடக்கூடாது. அமாவாசையன்று மது, மாமிச உணவை சாப்பிடக்கூடாது.

கடவுளுக்காக சமைக்கப்பட்ட உணவை படைக்குமுன் சாப்பிடக்கூடாது.

அனுமதியின்றி உரியவரின் தோட்டத்திலிருந்து பறித்தவைகளை உண்ணக்கூடாது. கடையில் வாங்கிவந்த காய்கறிகளை முதலில் கழுவி பின்னரே சமையலுக்கு என உபயோகிக்க வேண்டும். அப்படியில்லாமல் கழுவாமல் சமைத்த காய்கறிகளை உண்ணக்கூடாது.

முறைகேடாக, தீய வழியில் சம்பாதித்த உணவு, நா பொறுக்க முடியாத சூடு மற்றும் காரம் உள்ளவை அழுக்கான உப்பு சேர்த்த பண்டங்கள் ஆகியவற்றை உண்ணக்கூடாது.

எள் கலந்த பண்டங்களையும், நல்லெண்ணெயும் தயிரும் கலந்த உணவை இரவில் உண்ணக்கூடாது.

அந்தி சாயும் நேரத்திலும், நள்ளிரவிலும் உண்ணக்கூடாது. குதவாய்யைக் கழுவும் இடது கையால் உண்ணக்கூடாது. உண்ணத் தொடங்கிய பிறகு எச்சில் பட்ட இலையில் நெய்யை ஊற்றியும், இரண்டுமுறை பக்குவம் செய்த உணவையும் உண்ணக்கூடாது.

பக்குவம் செய்யாத பச்சையான உணவு வகைகளான பழம் முதலியனவற்றை மட்டுமே கையினால் சாப்பிடவேண்டும்.

விருந்தினருக்கு வேறு தனக்கு வேறு என்று பிரித்து பாகம் செய்த உணவை உண்ணக்கூடாது. அதாவது உணவை பங்கு போடக்கூடாது.

சாப்பிடும்போது இடதுகை எப்போதும் வட்டிலைத் தொட்டுகொண்டுதான் இருக்கவேண்டும். வட்டிலை தட்டு என்று சொல்லகூடாது. அது தட்டுபாட்டுக்கு உரிய சொல்.

இரவில் தயிர் சேர்த்துகொள்ளக்கூடாது. அது விஷ்ணுவானாலும் சரி, அவரை விட்டு லட்சுமி கடாட்சம் காணாமல் போய்விடும்.

தினமும் மாலை 0430 முதல் 0600 மணிவரை தீய சக்திகளின் ஆதிக்கம் பெருகி இருக்கும் தினப்பிரதோஷ காலத்தில் கண்டிப்பாய் உணவு உட்கொள்ளக்கூடாது.

திரிசந்தி காலத்தில் சாப்பிடவோ, தூங்கவோ கூடாது. தெய்வ வழிபாட்டில் ஈடுபடுவது சிறப்பு.

நம் உணவில் முக்கிய பங்கு வகிப்பது அரிசி எனப்படும். உணவு உண்ணும் முன் அன்றைய பொழுதில் அந்த உணவு நமக்கு கிடைத்தமைக்காக இறைவனுக்கு நன்றி சொல்ல வேண்டும். அந்த உணவின் பெயரிலே - அரி+சி அரியும் சிவனும் இருக்கின்றார்கள். மேலும் அரியும் சிவனும் ஒன்றே என்ற தத்துவத்திற்கு பொருத்தமான அரிசி பக்குவமானால்தான் அது நமக்கு உணவு. அது போன்றே அரி, சிவா என்பது மனதை நிரப்பி பக்குவப் படுத்தும். ஒரு உயிர் பிறந்ததும் அதற்கான உணவும் உடையும் அதன் கர்மப்படி இயற்கையின் விதிப்படி இறையின் நியதிப்படி தயாராக இருப்பதால் அதைத் தேடி அடைய வேண்டியதே அந்த ஆத்மாவின் செயலாகும். அந்த இறைவனை உணவு உண்ணும்போது நினைப்பதே சாலச் சிறந்தது.

நம் முன்னோர்கள் நாம் உண்ணும் உணவில் சுத்தத்தை கடைபிடிக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருந்தார்கள். உணவில் ஐந்து வகை தோஷங்கள் உள்ளதாக நம்பினார்கள் இந்த ஐந்து தோஷங்களும் அவைதரும் தீமைகளாவன.

அர்த்ததோஷம்!

தன் நெருங்கிய நண்பனின் வீட்டிற்கு உணவருந்தச் சென்றான். உணவருந்திக் கொண்டிரும்போது வேறு ஒருவர் வந்து நண்பனிடம் நிறைய பணம் கொடுப்பதைப் பார்த்தான். உணவு அருந்தி முடித்ததும் நண்பன் தன்னுடைய அறையில் ஓய்வு எடுக்கச் சொல்லி இருந்தான். அந்த அறையில் தன் நண்பன் பெற்ற பணத்தை வைத்திருப்பது தெரிந்ததும் அவன் மனம் சஞ்சலப் பட்டது. ஆசைமிகுதியால் அப்பணத்திலிருந்து கொஞ்சம் எடுத்து வைத்துக் கொண்டான். பின் தன் இடத்திற்கு திரும்பினான். மறுநாள் காலை எழுந்திருந்து காலைக் கடன்களை முடித்து குளித்துவிட்டு பூஜை செய்யும்போது முந்தைய நாளில் அவன் நண்பனிடமிருந்து அவனுக்குத் தெரியாமல் பணம் எடுத்து வந்தது நினைவிற்கு வந்தது. இப்படி ஒரு செயலை செய்து விட்டோமே என வருத்தப்பட்டான் நமக்கு ஏன் அந்த எண்ணம் உண்டானது என எண்ணியபோது மதிய உணவு நண்பன் வீட்டில் உண்டபின்னர்தான் அந்த எண்ணம் வந்தது என முடிவுசெய்து, பூஜை முடிந்ததும் நண்பனிடம் சென்று நேற்று தான் செய்த காரியத்தைச் சொல்லி பணத்தை திருப்பிக் கொடுத்தான். பணத்தைக் கொடுக்கும்போது நீ எப்படி சம்பாதிகின்றாய் எனக் கேட்டதற்கு நண்பன் நான் தீய வழிகளில்தான் சம்பாதிக்கின்றேன் என ஒப்புக்கொண்டான்.

வேதங்கள் என்ன சொல்கிறது என்றால் இப்படி நேர்மையற்ற முறையில் சம்பாதித்து வரும் பணத்தினால் வாங்கும் பொருட்களைக் கொண்டு தயாரிக்கப்படும் உணவுகளை உண்பதால் வருவதே அர்த்த தோஷம் என்கிறது நாம் சமைக்கும் உணவு நியாமான சம்பாத்தியத்தில் வாங்கிய பொருட்களாக இருப்பது அவசியம்.

நிமித்த தோஷம்!

நாம் உண்ணும் உணவைச் சமைப்பவர் நல்ல மனதுடன், நேர்மையானவராகவும் அன்புடையவராகவும் இருக்க வேண்டும். நல்ல சுபாவம் உள்ளவரால்தான் அந்த உணவை பல்லி, எறும்பு, பூச்சிகள், நாய் இவைகள் தீண்டாமல் பாதுகாக்க முடியும். தாயாரிக்கும் உணவில் தூசி, தலைமுடி, புழுக்கள் போன்றவை இல்லாமல் இருக்க வேண்டும். அசுத்தமான உணவை உண்பவர்களுக்கு மனதில் பலவித அசுத்தமான தீய எண்ணங்களைத் தோற்றுவிக்கும்.
பீஷ்மர் மிகவும் நல்லவர். நியா தர்மங்களை பின்பற்றுபவர். ஆனால் அவரால் பாஞ்சாலியை துகிலுரிக்கும்போதும் மற்றும்பல நிகழ்வுகளிலும் ஒன்றும் பேசாமல் மௌனமாக இருந்ததற்கு காரணம் அவர் தீய எண்ணங்கள் நிரம்பி வழியும் மன்னன் துரியோதனின் உணவை உண்டுவருவதுதான் காரணமானது. கெட்ட மனமுடையவர் கொடுத்து அதை உண்ணுவதால் நல்ல எண்ணங்கள் அழிந்து நிமித்த தோஷம் ஏற்படும் என்கிறது வேதங்கள்.

ஸ்தான தோஷம்!

நல்ல அதிர்வுகள் உள்ள இடத்தில் சமைக்கப்படவேண்டும். அதாவது சமையல் செய்யும் இடம் அக்னி மூலையில் இருக்க வேண்டும். மேலும் சமைக்கும்போது தேவையற்ற விவாதங்கள் செய்துகொண்டு சமைக்கக்கூடாது. அதனால் அந்த உணவு அசுத்தமாகிவிடும். யுத்தகளம், வழக்காடு மன்றம் ஆகியவற்றின் அருகே சமைக்கப்படும் உணவு சாப்பிட ஏற்றதல்ல.

பாண்டவர்களுக்காக துது சென்ற கிருஷ்ணனை வரவேற்று உபசரிக்க 56வகை உணவுகளுடன் விருந்து தயாரித்தான் துரியோதணன். ஆனால் கிருஷ்ணர் அதை தவிர்த்து விதுரர் வீட்டிற்குச் சென்று தங்கினார். அப்போது விதுரரின் மனைவி கிருஷ்ணரின் திடீர் வரவால் முதலில் கொடுப்பதற்கு ஒன்றுமில்லாமல் ஒரு வாழைப் பழம் எடுத்து தோலை உரித்து கொடுக்க நினைத்தவர் தோலை உரித்துவிட்டு கவனக் குறைவாக தோலை கிருஷ்ணரிடம் கொடுத்துவிட்டார். அன்பின் மிகுதியால் கிருஷ்ணரும் அதைச் சாப்பிட்டார். இதை கண்ட விதுரர் மனைவியை கோபித்தார். அப்போது கிருஷ்ணன் அன்புடன் எது கொடுத்தாலும் அதுவே சிறப்பு என்றார். சுத்தமான இடத்தில் தாயரிக்கப்டும் உணவே ஸ்தான தோஷமில்லாது. அது அன்புடன் பரிமாறப்படவேண்டும் என்கிறது வேதம்.

குணதோஷம்!

உணவுப் பொருட்களில் உள்ள மூலப்பொருட்கள் எந்தவித குணதோஷமின்றி சாத்வீக தன்மை யுடையதாக இருக்க வேண்டும். சாத்வீக உணவுதான் ஆன்மீக முன்னேற்றத்தை அளிக்கவல்லது. பால், நெய், அரிசி, மாவு, பருப்புகள் சாத்வீக உணவு வகைகள். புளிப்பு, உறைப்பு, உப்பு ஆகியனவாகும்
ரஜோ உணவுவகைகள் உலக மாயையில் சிக்க வைக்கும். உணர்வுகளைத் தூண்டிவிட்டு சுயநலத்தில் மூழ்கடிக்கும்.

பூண்டு, மாமிசம், வெங்காயம், முட்டை ஆகிய தாமஸ உணவு வகைகள் தீய எண்ணங்கள் வளர வழிவகுக்கும்.

உணவு வகைகளில் குணதோஷம் பார்த்து உண்பதுதான் சிறப்பு என்கிறது வேதம்.

சம்ஸ்காரதோஷம்!

உடலுக்கும் உள்ளத்திற்கும் கேடு தரக்கூடிய உணவு வகைகளை உண்ணக்கூடாது. அது சம்ஸ்கார தோஷம் எனப்படும். அதிகமாக வேகவைத்தல், அதிக எண்ணெய்யில் வறுத்தல் பழைய உணவு ஆகியவை சம்ஸ்கார தோஷதிற்கான உணவாகும்.

ஒவ்வொரு உயிரும் இந்த ஐந்துவித தோஷங்களை நீக்கி உணவு உண்டு வந்தால் அவர்கள் ஆரோக்கிய நலனுடன் நல்ல எண்ணங்கள் கொண்டவராக நல்ல செயல்களைச் செய்து நலமுடன் வாழ்வர் என்கிறது வேதம்.

அருந்தும் பால்!

குதிரை, கழுதை ஆகியவற்றின் பாலை அருந்தக்கூடாது. இரட்டைக் கன்றுள்ள பசுவின் பால், ஒட்டகத்தின் பால், உப்பு கலந்த பால், மோர் கலந்த பால், கருவுற்ற பசுவின் பால், கன்றை இழந்த பசுவின் பால், வெறொரு கன்றால் கறந்த பால், திரிந்துபோன பால், செப்பு பாத்திரத்தில் வைத்த பால், காய்ச்சும்போது திரிந்த பால் ஆகியவற்றை குடிக்கக்கூடாது.

குடிக்கும் நீர்!

கங்கை நீரைத் தவிர முதல் நாள் பிடித்து வைத்த நீர் எதையும் அருந்தக்கூடாது. கால் கழுவிய பின் மீதி உள்ள நீர், கலங்கிய நீர், தீயில் காய்ச்சிய நீர், சிறு குழியில் தேங்கிய நீர் ஆகியவற்றை குடிக்கக் கூடாது.

#*#*#*#*#

 

 

ஓம்நமசிவய!

களியானைக் கன்றைக் கணபதியைச் செம்பொன்
ஒளியானைப் பாரோர்க் குதவும் - அளியானைக்
கண்ணுவதும் கைத்தலங்கள் கூப்புவதும்
மற்றவன்தாள்நண்ணுவதும் நல்லார் கடன்!

#*#*#*#*#

 

19.பித்ருக்கள் வழிபாடு!

 

முண்டம், தண்டம், பிண்டம் என மூன்று வகை.

அலகாபாத் திரிவேணி சங்கமத்தில் முன்னோர்களை நினைத்து நீராடி முடியை களைந்து வழிபடுதல் முண்டம்.

கங்கையில் நீராடி விஸ்வநாதரையும் விசாலாட்சியையும் வழிபடுவது தண்டம்

நதி அல்லது கடலில் நீராடி முன்னோருக்குப் பிடித்த பண்டங்களைச் செய்து வாழை இலையில் படையலிட்டு பக்கத்தில் மூன்று உருண்டைகளை வைத்து அதில் எள்ளும் தண்ணீரும் விட்டு வழிபடுதல் பிண்டம். இம்முறையே மிகவும் சிறப்பானது.

தாய், தந்தையர் உலக வாழ்வை நீத்த தினத்தன்று புத்திரன் செய்யும் சிரார்த்தத்தைவிட அந்த மனிதப் பிறவிக்கு நன்மை அளிக்கக்கூடியது வேறு எதுவும் இல்லை. அமாவாசை, மாதப்பிறப்பு, சூரிய, சந்திர கிரஹணங்கள், மற்றும் மஹாளயபட்சம் எனப்படும் மகத்தான புண்ணிய காலங்களில் செய்யும் தர்ப்பணம், தானம் ஆகியவற்றால் பித்ருக்கள் அளவற்ற திருப்தியும் ஆனந்தமும் அடைகின்றனர். அந்த திருப்தியும் ஆனந்தமுமே உலகில் காலம் தவறாத மழையாகவும் பசு, தன, தான்ய அபிவிருத்தியாகவும் மக்களுக்கு கிடைக்கின்றது.

பித்ருக்களுக்கு என்ன செய்ய வேண்டும்!

உலகில் பிறக்கும் ஒவ்வொரு ஆத்மாவும் மூன்று கடமைகளுடனே பிறக்கின்றன. கல்வியறிவைத் தந்து அகக்கண் திறந்த ரிஷிகள், பருவத்தில் மழை பொழியவைத்து பயிர் வளம் பெருக்கி உயிர்களின் உணவிற்கு வழி வகுக்கும் தேவர்கள், ஒவ்வொருவரின் வம்ச பரம்பரையை வளர்த்து அறத்தைக் காப்பாற்றி சங்கிலித் தொடர்போல் வாரிசுகளை நிலை கொள்ள அருள்பவர்களான பித்ருக்கள் ஆகியவர்களை நினைவில் இருத்தி, அவர்கள் மூவருக்கும் பணிவிடை செய்தல் சிறப்பு.

ஒரு ஆத்மா தன்னை சுத்தப்படுத்திக் கொண்டு செயலில் சித்த சுத்தி அளித்து பிறப்பின் இலக்கை தடையின்றி எட்டவைத்து மகிழும் தன்மைக்கு உதவி புரிபவர்கள் இவர்கள். இவர்களை அன்றாட அலுவல்களில் ஆத்மாவிற்கு ஒத்துழைக்கும் நபர்களுடன் சேர்த்து விடக்கூடாது. அவர்களை வியாபார நோக்கில் பார்க்கக்கூடாது.

பிரம்மாவின் படைப்பில் முதலானது பித்ருக்கள். பிறகு தேவர்கள், மனிதர்கள். மனிதர்கள் இறந்தபின் பித்ருக்கள் வரிசையில் சேர்த்து உயர்ந்த நிலையில் வைக்கின்றது வேதம். எனவே பித்ருக்களுக்கு நேரடையாக ஏதும் அளிக்க இயலாது. பித்ருக்கள் நித்ய பித்ருக்களான வஸுருத்ர ஆதித்தியர்களுடன் இருப்பதால் நாம் அளிப்பது அவர்களுக்குச் சென்று அவர்கள் மூலமாக பித்ருக்களுக்குச் சொல்லும். இதனால் பித்ருக்கள் திருப்தி கொள்வர்.

இறந்த முன்னோர்களுக்கு சிரத்தையுடன் நீத்தர்கடன் செய்யப்படுவதால் சிரார்த்தம் என்றழைக்கப்படும். சிரார்த்தம் விட்டிலும் அதற்கென்று இருக்கும் சிறப்பு இடங்களில் செய்யலாம். சிரார்த்த கருமங்களுக்கு எள், தர்பை உபயோகிக்க வேண்டும். எள் முக்கியமான தூய்மையான தான்யம். கருப்பு எள்ளினால் சிரார்த்தம் செய்தால் பிதுர்த் தேவர்கள் மிகவும் திருப்தியடைவர். தர்பை ஆகாயத்திலிருந்து தோன்றியது என்றும் இதன் ஒரு முனையில் பிரம்மாவும் மறுமுனையில் சிவனும் நடுவில் விஷ்ணுவும் வாசம் செய்வதாக ஐதீகம்.

இறைவனுக்கு படைக்கப்படும் பொருட்கள் சூட்சும வடிவில் அவரை சென்றடைவதைப்போல் சிரார்த்தத்தில் நாம் அளிப்பவை எல்லாம் சூட்சுமமாக பித்ருக்களை அடையும் என்கிறது வேதம். மஹாளயபட்சத்தில் பித்ருக்கள் பூமியில் 15 நாளுக்கு வாசம் செய்வார்கள். அப்போது சிரார்த்தம் செய்வது சிறப்பு. அப்போது பூனூல் இடமாக இருக்க வேண்டும். தேவர்களுக்கு பணிவிடை செய்யும்போது வலமாகவும் சித்தர்களுக்கு பணிவிடை செய்யும்போது மாலையாகவும் பூனூல் இருக்க வேண்டும் என்பதே சாஸ்திரம்.

பித்ருக்களின் ஆராதனை தினமும் நடத்தலாம். தினமும் நீராடியவுடன் தேவர்களுடன் சேர்த்து பித்ருக்களுக்கும் தர்ப்பணம் செய்யலாம். தர்ப்பணம் என்றால் திருப்தி படுத்துதல் என்று பொருள். பித்ருக்களின் செல்களிலிருந்து உருப்பெற்றவர்கள் அவர்களின் வாரிசுகள். மூன்று தலைமுறை செல்களில் தொடர்பு அதிமாக இருப்பதால் ஆராதனைக்குப் போதுமான நெருக்கத்துடன் இருக்கும். அதன் பிறகு பிருக்கள் செல்களின் தரம் நெருக்கம் குறையும். பித்ருக்களின் ஆராதனையிலும் பித்ருக்கள் திருப்தி அடைவர்.

#*#*#*#*#

 

ஓம்நமசிவய!

ஏத்தி எனதுள்ளம் நிற்குமால் எப்பொழுதும்
மாத்தனி வெண்கோட்டு மதமுகத்துத் தூத்தழல் போல்
செக்கர் திருமேனிச் செம்பொற் கழலைங்கை
முக்கட் கடாயானை முன்!

#*#*#*#*#

 

18.முன்னோர்களின் பெயரும், மூன்று உருண்டை சாதம் வைப்பதும் ஏன்!

கரு தோன்ற மூலகாரணம் ஆணிடமுள்ள தாது-சுக்கிலம் எனும் இந்த தாதுவில் 84 அம்சங்கள் உள. எனவே ஒரு மனிதனின் கர்மத்தினை 84 பகுதிகளாய் பகுந்திருக்கின்றனர் முன்னோர்கள். ஒரு கரு உருவாக அதில் 1/3=28 தந்தையின் அம்சங்கள் மற்றும் ஆண் அருந்தும் நீர், உணவு ஆகியவற்றால் தோன்றுகிறது. மீதி 56 கூறுகளில், பாட்டனாரின் 21 கூறுகளும், முப்பாட்டனாரின் 15 கூறுகளும், 4ம் வழி தந்தையின் 10 கூறுகளும், 5ம் வழி தந்தையின் 6 கூறுகளும், 6ம் வழி தந்தையின் 3 கூறுகளும், 7ம் வழி தந்தையின் 1 கூறும் இருப்பதாக கொள்கின்றனர். ஒருவரது கர்மம் தனது ஏழாவது வாரிசுக்கு செல்லும்போது தான் முற்றிலும் தீர்க்கப்படுகின்றது.

இந்த கூறுகளே ஓர் ஆன்மாவின் உடலுக்கும், அமைகின்றது. அவர்களின் செயல்கள், எண்ணங்கள், குணங்கள், நடவடிக்கைகளின் சாயல்கள் சில, பல அதற்குள்ளே இருக்கின்றது. எனவேதான் நாம் இவர், இன்னார் சாயல், இன்னார் குணம், இன்னார் செயல் கொண்டிருக்கின்றது எனக் குறிப்பிட்டு சொல்கின்றோம். நம் முன்னோர்களின் நடை, பாவணைகள், செயல்கள், நம் உடம்பில் உள்ளத்தில் தோன்றி நம்மை அவ்வாறே இயங்க வைக்கும்போது, அவர்கள் செய்த கர்மவினைகள் நம்மை ஏன் தொடராது என்பதை நாம் புரிந்து கொள்ளல் வேண்டும். நம்மை மீறிய செயல்கள் நடக்கும் போது, கர்மவினை! என் விதி! என நம்மில் பலர் புலம்புவதை காண்கின்றோம். முன்னோர்களிடமிருந்து அவர்களின் மகன், மகனின் மகன் என வழி வழியாய் பழக்கங்கள் நம் தாய் தந்தைவழி நம்மிடம் வருகின்றது.

எனவேதான் எல்லா முக்கிய மான காரியங்களுக்கும் நாம் நம் உடம்பில் அதிக பங்களித்த முன்னோர்கள் மூவரை நினைத்தும் சாட்சியாகவும் கொண்டு செயல் படுகின்றோம். அதிக அளவில் தந்தை-28+பாட்டனார்-21+முப்பாட்டனார்-15=64 அம்சங்கள் தருவதால் அவர்கள் நினைவாக பிண்டம் கொடுக்கிறோம். அதாவது முப்பாட்டனார்(15), பாட்டனார்(21), தந்தை(28) மூவரின் பெயரையும் பயன்படுத்துகின்றோம்.

#*#*#*#*#